*شما به عنوان یکی از فعالان صنعت پلاستیک و پلیمر چه مشکلاتی مقابل این صنعت میبینید؟
ما شرایط مشابهی را در سال 91 تجربه کردیم، نوسانات و هیجانات بازار ارز بر صنعت پلاستیک تأثیر زیادی گذاشت و فضای کسب و کار را سخت و پر ریسک کرده بود، اما یک دلیل برای مقاومت و ماندن وجود داشت، اینکه شرایط سیاسی به سمتی سوق پیدا کرد که فعالان بخش اقتصادی و تولید کنندگان به بهبود فضای کسب و کار امیدوار بودند، عزم جدی دولت برای کنترل تورم و حل تهدیدهای سیاسی امید را ایجاد کرد که البته تحلیل درستی هم بود و همه شاهد بهبود فضای کسب و کار در دولت یازدهم بودیم اما متاسفانه باید عرض کنم امروز بزرگترین خطر و چالشی که اقتصاد کشور و صنایع را تهدید می کند کمرنگ شدن امید فعالان اقتصادی است.
*صنعت پلاستیک در ایران با توجه به منابع نفتی کشور از پتانسیل بالایی برخوردار است اما میبینیم که با مشکلات عمده ای دست و پنجه نرم می کند، چرا چنین مسائلی در این حوزه وجود دارد؟
صنعت پلاستیک متشکل از صنایع بالا دستی پتروشیمی و صنایع تکمیلی و پایین دستی است، در تمام دنیا و علی الخصوص کشورهای حوزه خلیج فارس توجه ویژه ای به زنجیره ارزش می شود و صنایع بالا دستی برای تکمیل این زنجیره حمایت مناسبی از صنایع تکمیلی می نمایند ولی متاسفانه در ایران پتروشیمی ها این نگاه را ندارند و بدلیل قدرت بالایی که در تصمیم سازی های کلان دارند همواره منافع حداکثری خودشان را مطالبه می کنند، اگر ملاحظه کنید اشتغال صنایع کوچک و پایین دستی نسبت به پتروشیمی ها چندین برابر است ولی قدرت چانه زنی و دفاع از منافعشان بسیار اندک. ما در یک سال اخیر شاهد بودیم دستورالعمل ها و تصمیماتی که اتخاذ شده عمدتاً منافع پتروشیمی ها را تأمین نموده است، در سال گذشته ما هر هفته شاهد افزایش قیمت ها متناسب با افزایش نرخ ارز بودیم. به نظرم رویکرد فعلی صنایع بالادستی، زیاد خواهی و منافع حداکثری است در شرایطی که به گفته مسئولین در جنگ اقتصادی هستیم. این نگاه و عدم حمایت از صنایع کوچکتر بسیار خطرناک خواهد بود، مدیران پتروشیمی بیان می کنند ما باید از منافع سهامداران خودمان دفاع کنیم، این صحبت درستی است ولی درشرایط ویژه کشور و در حالیکه همه باید تلاش کنیم و با مدیریت کردن بحران پیش آمده از آن به سلامت عبور کنیم، این نگاه مناسب نیست.
باید اذعان نمایم اگر بقیه واحد های نیمه فعال صنایع پایین دستی مجبور به تعطیلی و اخراج کارگران شوند، تصمیمشان صرفاً اقتصادی و از سر ناچاری خواهد بود و بدیهی است صنایع بالا دستی بدلیل عدم همکاری و عدم عرضه کافی مواد اولیه در این بحران شریک خواهند بود.
*وضعیت بین المللی بر صنعت پلاستیک چه تأثیراتی دارد؟
در سال 2011 سونامی در ژاپن اتفاق افتاد پیش بینی می شد شاخص های بورس ژاپن به شدت نزول کند اما اعداد و ارغام برعکس بود و نشان از شرایط عادی داشت در آن مقطع سرمایه داران ژاپنی در داخل و خارج از کشورشان به کمک اقتصاد و دفاع از ین آمدند. بله شرایط سیاسی بر اقتصاد هر کشوری تأثیر می گذارد ولی می توان با همدلی و مدیریت صحیح شرایط، تأثیر را به حداقل رساند ولی متاسفانه شرایطی به وجود آمده که هرکسی تنها به فکر منافع آنی و شخصی و بعضاً و گروهی خود هستند، به نظرم نگرانی اصلی از اینجا نشأت می گیرد و این پدیده نا امیدی و بی اعتمادی را در جامعه دامن میزند که حتی مردم به برخی از تصمیمات درست دست اندرکاران و مسئولین باور ندارند.
*راهکار شما برای برون رفت از وضعیت فعلی چیست؟
خوب قبلاً عرض کردم مشکل کجاست و راه حل، مدیریت صحیح و تصمیم گیری با ثبات و در اولویت قرار دادن منافع ملی است. مطلع هستید که واحد های تولیدی لوله های پلی اتیلن به لحاظ کمّی نسبت به سایر صنایع پایین دستی، مواد اولیه بیشتری مصرف می کند، شرایط اقلیمی کشور و بحران آب و وجود پروژه های ملی و استراتژیک مهار آب های مرزی لزوم توجه بیشتر و پایبندی پتروشیمی ها برای تأمین مواد اولیه مورد نیاز این واحد ها، بیش از هر زمانی اجتناب ناپذیر است. قیمت های جهانی روند نزولی دارند در صورت عرضه مناسب و کافی مواد اولیه، واحد های تولیدی می توانند به تعهدات گذشته خود که عمدتاً با قیمت های پایین است عمل کنند که علاوه بر حفظ اشتغال موجود پروژه های مهم و حیاتی مرتبط با آب اجرایی خواهد شد و منافع بلند مدتی را برای کشور به همراه خواهد داشت.
امیدوارم همه ما به یک درک متقابل برسیم که در چه شرایطی هستیم و چه اقدامی میتواند کشور عزیزمان را از تهدید های متنوعی که وجود دارد مصون نماید
