پس از خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های غیرقانونی و یکطرفه بر علیه ایران که در صدر همه آن ها تحریم نفتی ایران رقم خورد ، با سقوط آزاد ارزش پول ملی و افزایش نرخ ارز و از طرفی تنش های سیاسی بین ایران و آمریکا و هیجانات غیرقابل پیش بینی باعث شد تا روز به روز شرایط اقتصادی کشور وخیم تر شود و در پی این بحران اقتصادی که بخش عمده آن ناشی از افزایش بی سابقه نرخ ارز بود ، بخشی خصوصی و صنعتی دراین بین فشارهای زیادی را متحمل گردید و با کاهش چشمگیر صادرات و واردات و همچنین عدم نقدینگی ، بسیاری از واحدهای تولیدی با اعلام ورشکستگی و یا حداقل با تعدیل نیرو ها و فعالیتی حداقلی از ادامه کار در این شرایط بازماندند. اما با انتخابات اخیر آمریکا و سیگنال های مثبتی که در خصوص بازگشت این کشور به برجام توسط جامعه دریافت گردید تا حدودی از بار روانی حاکم بر بازار کاسته شد و این موضوع در بخش خصوصی که پرچمدار تولید ناخالص ملی است ،بارقه های امید را زنده کرد. با فرض بر اینکه حتی تحرکات برخی در داخل و اما و اگرهایی که از طرف مقابل شنیده می شود منجر به احیای برجام نگردد بازهم بهبود شرایط اقتصادی به دور از ذهن نیست . شرایطی که می توان آن را پایان یک جنگ تمام عیار اقتصادی تلقی کرد. با موضوع بررسی بیم و امیدهای تولیدکنندگان صنایع تکمیلی در ۱۴۰۰ با اعضای هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن گفتگویی داشتیم که در ادامه ، مصاحبه مهندس کشتکاران ،نائب رییس هیأت مدیره را از نظر می گذرانید.

قیمت محصولات پلیمری و شیمیایی از سوی دفتر توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی بر اساس مصوبه شماره 91108 /ت مورخ 11/07/97 هیئت محترم وزیران، خوراک های تحویلی به واحدهای پتروشیمی داخلی نرخ تسعیر ارز در هر ماه برابر با متوسط نرخ معاملاتی ارز در سامانه نیما خواهد بود، لذا بر این اساس قیمت گذاری محصولات پتروشیمی طبق متوسط نرخ ارز در سامانه نیما برابر 106297 ریال صورت پذیرفت.