به گزارش روابط عمومی انجمن صنفی تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن به نقل از پلیم پارت، این ژل های جدید تحت عنوان polyMOCs شناخته می‌شوند که ترکیبی از دو ماده متالوژل‌ها و ترکیبات آلی فلزی قفسی شکل است. متالوژل ها (فلزهایی که به زنجیر پلیمر متصل شده اند) شبیه به ژل های پلیمری مرسوم هستند که نرم و ویسکوالاستیک می‌باشند. از سوی دیگر قفسه های آلی فلزی ساختاری سخت و تمایل به تشکیل مواد کریستالی دارند.
در این مطالعه پلیمر به مولکولی به نام لیگاند متصل شده است که این لیگاندها شامل ترکیبات آلی هستند که می توانند به یک اتم فلز پیوند زده شوند. در این مورد محققان از لیگاندی که شامل دو گروه پیریدین می‌باشد، استفاده کردند که هر کدام به فلز پالادیوم متصل شده است. این قفسه های فلزی می‌توانند به وسیله اتصال دهنده های پلیمری انعطاف پذیر به یکدیگر متصل شوند.
هر قفسه فلزی می‌تواند به ۲۴ زنجیره پلیمری متصل شود در حالی که ۴ یا ۵ عدد از این زنجیره ها می‌توانند به قفسه های فلزی دیگر متصل شوند و زنجیره های متصل نشده می‌توانند به قفسه فلزی خود متصل شده و ایجاد حلقه کنند. این حلقه ها به طور معمول شاید به عنوان نقص دیده شوند اما تیم MIT آن را به عنوان یک فرصت برای جایگزین کردن برخی از لیگاندها در زنجیره با مولکول های عامل دار جدید می‌بینند.
در حال حاضر محققین در حال ساخت ژل‌های مشابه با اشکال قفسه ای متفاوت هستند. همچنین در حال توسعه استفاده از فلزهای دیگری مانند روی، آهن و تیتانیوم می‌باشند که ارزان‌تر و دارای سمیت کمتری می‌باشند.
