به گزارش روابط عمومی انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن به نقل از اینپیا، روز گذشته به میزبانی شرکت ملی پتروشیمی و به منظور هماهنگی و آشنایی با چالشها و مشکلات موجود پیش روی صنایع پایین دستی پتروشیمی و دستیابی به راهکارهایی جهت رفع موانع تولید در این صنعت جلسه ای برگزار شد.
صحاف امین: سود بیش از ۱۵۰۰ میلیارد تومانی پتروشیمیها از نوسان بین قیمت پایه و قیمت رقابت شده!
مهندس صحاف امین در این نشست به تشریح برخی از مشکلات عدیده صنعت پلیمر پرداخت و گفت: ما اگر نتوانیم روابط سازنده و اقتصادی مناسبی بین صنایع بالادست و پایین دست برقرار نماییم همگی ضرر خواهیم کرد. هر دو سر این طیف به یکدیگر نیاز دارند. با عدم رعایت این روابط صحیح تجاری، ضرر فراوانی به صنایع پایین دستی وارد شده است. حدود نیمی از مصرف مواد تولیدی پتروشیمیها در صنعت پلیمر است بنابراین آسیب به صنایع تکمیلی برابر با آسیب به خود پتروشیمیها است. در هیچ نقطهای از دنیا، خرید از پتروشیمی به صورت catching advance نیست. ما اول باید پول بدهیم و حداقل ۱۵ روز بعد مواد اولیه را دریافت نماییم. در شرایط رکودی فعلی این یک نوع اجحاف در حق تولیدکننده است. در همه جای دنیا اعتبار اسنادی باز میکنند، محموله ارسال میشود و مابقی وجه را نیز چند روزه، دریافت میکنند.
وی ادامه داد: مورد بعدی در مورد تامین مواد اولیه است. ببینید! سقف رقابت باز گذاشته شده است اما کف عرضهها رعایت نمیشود. وقتی ۸۵۰۰ تن برای صنعت نساجی باید عرضه شود ۳۰۰۰ تن عرضه میشود، همین بحران هایی که شاهد آن هستیم رخ میدهد. در چند ماه گذشته یک بار هم نشده که مواد پلی پروپیلنی بدون رقابت فروخته شود. برای کف عرضه میبایست تنبیه و تشویق اعمال شده تا تحت هر شرایطی، کف عرضه ها رعایت شود.
صحاف امین تاکید کرد: وقتی مواد اولیه با رقابت ۳۰ درصدی تهیه شود، محصولات نهایی هم باید افزایش قیمت پیدا کند. این روند تا کجا میخواهد ادامه پیدا کند؟
وی همچنین عنوان کرد: روزنامه دنیای اقتصاد امروز طی گزارشی نوشته بود پتروشیمیها در سال ۹۷ با ۸۷ درصد ظرفیت اسمی خود کار کرده اند. این درحالی است که صنایع پلیمری اما به ۱۰ الی ۱۵ درصد ظرفیت هم نمیرسند!
رئيس هیات مدیره انجمن ملی و انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن در ادامه گفت: ما آماری از پنج هفته در سال ۹۷ ( هفته پایانی شهریور و ۴ هفته مهر ماه) تهیه کرده ایم. این آمار در تمام رقابت هایی است که روی همه ۸۶ رقم پلیمری که در بورس عرضه شده است. مطابق با این آمار، صنایع تکمیلی 1545 میلیارد تومان گران تر از قیمت پایه مواد اولیه تهیه کرده است.
آیا این رویه میتواند تا همیشه ادامه پیدا کند؟ ما نه تنها پول نقد میدهیم بلکه گران هم باید بخریم. این رویه تا نابودی صنایع تکمیلی پیش خواهد رفت اما باید توجه کرد که نابودی صنایع پایین دست به نابودی خود پتروشیمیها خواهد انجامید. وقتی ۸۰۰ هزار اشتغال صنعت پلیمر از میان برود و کارگرانش در خیابان باشند، آن زمان پتروشیمیها نمیتوانند ۴ میلیون تن مواد خود را بفروشند!
تجربه نشان داده وقتی کف عرضه رعایت شود، تفاوت قیمت بورس و بازار آزاد به حداقل میرسد.
ما بررسی کردیم که واحدهای تولیدی پلیمری در هیچ دوره ای بیش از ۳۰ درصد توان اسمی تولیدی خود مواد دریافت نکرده است! بنابراین مشکل از جای دیگری است.