«بیوک صحاف امین» روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با اشاره به مشکلات مبتلابه فعالان و شرکت های صنایع تکمیلی پلیمیری کشور، افزود: مشکل اصلی، تامین مواد اولیه مورد نیاز این صنعت با قیمت های جهانی است.
به گفته این مقام صنفی، ما خواستار قیمت هایی پایین تر از قیمت های جهانی نیستیم، اما دستکم می خواهیم با همان قیمت هایی که مواد اولیه از سوی پتروشیمی ها به کشورهای همسایه و رقبا عرضه می شود، مواد را دریافت کنیم.
وی یادآوری کرد: از سال 93 تاکنون، قیمت خوراک پتروشیمی ها با ارز رقابتی ارائه می شود، اما قیمت فروش مواد اولیه به صنایع پایین دستی واحدهای پتروشیمی با ارز آزاد است؛ هر چند این رویه مشکل ساز نبود.
صحاف امین توضیح داد: در سال های گذشته با کمک شورای رقابت، کف عرضه تولیدات از سوی پتروشیمی ها مشخص شده بود تا مشکلی برای صنایع پایین دستی به وجود نیاید؛ این رویه تا مدتی رعایت می شد اما از زمان افزایش قیمت ارز، واحدهای پتروشیمی تمایل بیشتری به صادرات پیدا کردند.
وی ادامه داد: آنان که می دیدند ارز بیشتری از محل صادرات به دست می آورند و قیمت ارز نیز روز به روز در حال افزایش است، تمایلشان به صادرات بیشتر شد و در عوض، قیمت هایی که به صنایع پایین دستی عرضه می کردند 20 تا 25 درصد بیشتر از قیمت های جهانی بود.
رئیس هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران تصریح کرد: تداوم این رویه منجر به از دست رفتن بازارهای صادراتی صنایع پایین دستی و حتی بروز مشکلاتی در بازار داخلی شد.
وی ادامه داد: شرکت های پتروشیمی با فروش اجناس و تولیدات خود به ترکیه، چین، هند و کره جنوبی، اعتبارات اسنادی دریافت و پولشان را 2 تا سه ماه بعد وصول می کنند، اما در مقابل وقتی مواد و تولیدات را به صنایع پایین دستی می فروشند، باید ظرف 48 ساعت پول همراه با 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده را دریافت کنند.
به گفته این مقام صنفی، از آنجایی که تولیدات شرکت های پتروشیمی ایرانی از استانداردهای بین المللی پایین تر است، مجبورند برای حفظ بازار خود آنها را با قیمتی پایین تر ارائه کنند و در این شرایط، رقبای چینی، ترک یا کره ای از فرصت استفاده کرده و گاهی اوقات تا 20 درصد پایین تر از قیمت از آنها خرید می کنند.
وی تصریح کرد: به این ترتیب صنایع پایین دستی کشورهای رقیب با دریافت مواد اولیه ارزان تر، گوی سبقت را از ایرانی ها در بازارهای منطقه ای نظیر عراق، افغانستان، اربیل و آسیای میانه می ربایند.
صحاف امین بطور نمونه یادآور شد: در سال 92، تنها از استان خراسان رضوی 150 میلیون دلار صادرات لوله و اتصالات به آسیای میانه انجام شد، اما این میزان امسال به کمتر از 30 میلیون دلار رسیده و در عوض، اجناس و تولیدات ترک جایگزین تولیدات ایرانی شده است.
وی بیان داشت: در عمل، سرمایه گذاری های انجام شده در واحدهای پتروشیمی کشور، به یارانه ای برای رقبای ما در سایر کشورها تبدیل شده و برای آنها اشتغالزایی شده است.
** شرکت های خصولتی پتروشیمی
رئیس انجمن تولیدکنندگان لوله پلی اتیلن کشور با خصولتی برشمردن شرکت های پتروشیمی، تصریح کرد: اینها حتی از دولت حرف شنوی ندارند و عمده آنها در اختیار شستا (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی)، شرکت های سرمایه گذاری بانک ها و غیره است که تابع دستورات دولت نیستند و حتی میزان تولید و فروششان را به دولت گزارش نمی کنند.
وی گفت: این در حالی است که با وجود تعیین کف میزان تولید برای شرکت های پتروشیمی، اما هیچ جریمه ای نیز در قبال عدم عمل به تعهدات عرضه ای شان وجود ندارد.
صحاف امین با اشاره به تاثیر نهایی چنین رویکردی از سوی پتروشیمی ها، خاطرنشان کرد: در سه ماه گذشته شاهدیم واحدهایی که باید در ایام پایانی سال با ظرفیت بیش از 50 درصد کار کنند، با ظرفی کمتر از 20 درصد فعالیت می کنند.
وی گفت: اکنون دستکم 750 هزار نفر در هشت هزار واحد پایین دستی صنایع پتروشیمی اشتغال به کار دارند، اما بتدریج در حال از دست دادن این سطح از اشتغال هستیم.
رئیس هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران یادآور شد: پارسال بیش از یک میلیارد و 50 میلیون دلار صادرات در صنایع پلاستیک به ثبت رسید، اما آمارها حاکی از کاهش حدود سه درصدی صادرات در 9 ماهه امسال در همسنجی با پارسال است.
وی گفت: همه اینها در شرایطی است که واحدهای پتروشیمی کماکان خوراک مورد نیاز خود را با همان قیمت های پیشین خریداری می کنند، اما افزایش حدود 30 درصدی ارز را به صنایع پایین دستی منتقل کرده اند.
برپایه این گزارش، جلوگیری از معافیت مالیات صادرات مواد پایه پتروشیمی و پالایشی، برقرار شدن مالیات ارزش افزوده برای صادرات مواد به صورت پلکانی، جذاب کردن نرخ خوراک اعم از گاز و مایع برای کشورهای منطقه و رقیب، از جمله این پیشنهادات بود.
