بیم و امیدهای تولیدکنندگان صنایع تکمیلی در ۱۴۰۰
پس از خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های غیرقانونی و یکطرفه بر علیه ایران که در صدر همه آن ها تحریم نفتی ایران رقم خورد ، با سقوط آزاد ارزش پول ملی و افزایش نرخ ارز و از طرفی تنش های سیاسی بین ایران و آمریکا و هیجانات غیرقابل پیش بینی باعث شد تا روز به روز شرایط اقتصادی کشور وخیم تر شود و در پی این بحران اقتصادی که بخش عمده آن ناشی از افزایش بی سابقه نرخ ارز بود ، بخشی خصوصی و صنعتی دراین بین فشارهای زیادی را متحمل گردید و با کاهش چشمگیر صادرات و واردات و همچنین عدم نقدینگی ، بسیاری از واحدهای تولیدی با اعلام ورشکستگی و یا حداقل با تعدیل نیرو ها و فعالیتی حداقلی از ادامه کار در این شرایط بازماندند.
اما با انتخابات اخیر آمریکا و سیگنال های مثبتی که در خصوص بازگشت این کشور به برجام توسط جامعه دریافت گردید تا حدودی از بار روانی حاکم بر بازار کاسته شد و این موضوع در بخش خصوصی که پرچمدار تولید ناخالص ملی است ،بارقه های امید را زنده کرد. با فرض بر اینکه حتی تحرکات برخی در داخل و اما و اگرهایی که از طرف مقابل شنیده می شود منجر به احیای برجام نگردد بازهم بهبود شرایط اقتصادی به دور از ذهن نیست .
شرایطی که می توان آن را پایان یک جنگ تمام عیار اقتصادی تلقی کرد.
با موضوع بررسی بیم و امیدهای تولیدکنندگان صنایع تکمیلی در ۱۴۰۰ با اعضای هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن گفتگویی داشتیم که در ادامه ، مصاحبه مهندس سعید زمانزاده را از نظر می گذرانید.
