متن این نامه به شرح ذیل می باشد:
جناب آقای دکتر شریعتمداری
وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت
موضوع: افزایش بی رویه قیمت مواد اوّلیه از سوی پتروشیمی ها
با درود فراوان
هفته گذشته در ارتباط با عرضه پلی اتیلن لوله از سوی پتروشیمی ها در بورس، ضربه ای مرگ آور به صنعت لوله و اتصالات پلی اتیلن کشور وارد آمد. از یک سو پتروشیمی ها با رساندن قیمت پایه در بورس به عدد جادوئی 7200 تومان برای هر یک به یک رکورد ماندگار دست یافتند.
ازین سو مجموعه 270 کارخانه لوله و اتصالات پلی اتیلنی با بیش از چند هزار کارگر و کارمند و کوهی ازتعهدات برای اجرای طرح های در حال انجام، دچار ایست شد و به یک معنا از پای در آمد.
جناب وزیر، فرآیند قیمت گذاری پتروشیمی ها بدون منطق، ناعادلانه و یکطرفه است و با توجه به دست بسته تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن در برابر تصمیم های یکطرفه پتروشیمی ها نمی توان به گرانفروشی های بی حد و بی پایه آنان نامی جز ستم و بیداد داد.
شاید جناب وزیر بر این گمان افتند که انجمن صنفی تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن می خواهد با رفتاری احساسی، دست به داد خواهی بزند، نه!
جناب وزیر با مرور در اعداد و ارقام و ابعاد این ظلم ویرانگر تأکید خواهید فرمود که موضوع یک تظلّم معمول نیست، داستان از رنجش و شکایت و دادخواهی گذشته است، اگر فرصت بفرمایید موضوع را در چند بند به آگاهی تان می رسانیم:
* پتروشیمی ها بنا بر ارقام ارائه شده در بورس در 5 ماه گذشته قیمت پلی اتیلن را تا 70 درصد افزایش داده اند و رکورد افزایش هفتگی هم به 13 درصد می رسد.
* بنا بر اصول اعلام شده و ظاهراً شورای ملّی رقابت این فرآیند را زیر چشم دارد و دفتر صنایع تکمیلی پتروشیمی قیمتهای پایه پتروشیمی ها را به نوعی تعیین می کند در حالیکه بنیان دفتر صنایع تکمیلی پتروشیمی بر آن بوده است تا از صنایع پایین دستی پشتیبانی کند!؟
*نکته اینکه پتروشیمی ها خوراک تولید خود را از وزارت نفت و یا شرکتهای واسطه ای با قیمت ارز مبادله ای دریافت می کنند و در بورس بر اساس ارز آزاد قیمت پایه میدهند! شگفت انگیز است که یک سودکلان و آسان و با روشی یک سویه و ستمگرانه به چنگ پتروشیمی ها می افتد و گویا پتروشیمی ها در هیچ کانون و نهادی مورد پرسش قرار نمی گیرند!
*آمار مقایسه ای سود پتروشیمی ها گویای آن است که اشتهای سیری ناپذیری در درون پتروشیمی ها نهفته است که گنجایش بلعیدن همه صنایع پایین دستی را هم دارد.
توجه بفرمائید به ارقام سود عملیاتی پتروشیمی های فعالی در بورس و گرانی،
شرکت پتروشیمی جم 30 درصد
شرکت پتروشیمی امیرکبیر 7/17 درصد
شرکت پتروشیمی مارون 50 درصد
و مقایسه بفرمائید با سود تولید کنندگان نامدار جهان
Basell ۰۱/۱۳ درصد
BASF 06/6 درصد
Dow 2/8 درصد
Sabic سعودی ۰۴/۱۳ درصد
این تفاوت از کجا می آید؟ و چرا می آید؟ پرسش هایی است که جناب وزیر شما باید بفرمائید.
امّا ببینید چه بر سر تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن آمده است. مجموعه اعضای انجمن صنفی تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن به گونه ای درگیر اجرای طرح های آب رسانی و گازرسانی هستند با بار سنگین تعهدها و با کمترین تلنگر قیمت های پتروشیمی تیغ ضبط ضمانتنامه هایشان را به روی گلوی شان می بینند.
چارچوب قراردادهای اعضای انجمن در طرح های دولتی، چنان است که توان تاب آوردن کمترین فشار مالی روی قیمت ها را از اعضاء می گیرد.
به لطف و کرم وزارت صنعت، معدن و تجارت برای مجموعه تولید کنندگان امکان تدارک ماده اوّلیه از خارج به هیچ وجه وجود ندارد، چرا که مرحمت شده و تخصیص ارز مبادله ای برای ورود پلی اتیلن را ممنوع کرده اند.
اضافه بفرمائید به این تنگناها، مشکل هزینه های سنگین و مستمر دستمزدها، بیمه ها و بدهی بانک ها، آنگاه در میابید که صنعت مادر چه گذرگاه صعب العبوری برای ادامه حیات قرار گرفته است.
جناب وزیر اکنون که هیچکس را یارای ایستادن برابر هجوم پتروشیمی ها نیست دستکم اجازه دهید و یا راهی باز کنید تا بتوانیم با ارز مبادله ای نیازهای اعضای انجمن را برآورده سازیم و صد البته دستور فرمائید حقوق و عوارض گمرکی نیز برای واردات مواد اوّلیه حذف شود.
به آگاهی آن جناب می رسانیم با توجه به آخرین یورش قیمتی پتروشیمی ها برای اعضای انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن، راهی نمانده است جز توقف تولید و خطر ورشکستگی و در هم ریختگی. یک اراده استوار برای شکستن این همه زورگوئی و سختی لازم است امیدواریم ما را دریابیدیا دستکم خانواده چند هزار کارگر و کارمند را که در خطر بیکاری و گرسنگی قرار می گیرند.
با تقدیم احترام
هیئت مدیره انجمن صنفی تولید کنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن
