منتشر شده در سایت انجمن ملی پلاستیک مورخ ۲ خرداد ۱۳۹۶
اطلاعیه های مختلفی که امسال در خصوص اجازه خرید برای خریداران غیر بهین یابی صادر می شود یا برداشتن سقف سهمیه برای خریداران بهین یابی، از جمله سیاست هایی است که افزایش فروش را هدف گرفته است.
اما تبعات حذف سقف یا اجازه خرید به خریداران غیر بهین یابی کدام است؟ چه کسانی از این مجال و فرصت سود می برند؟ طبیعتا، واسطه ها، برای خرید این قبیل محصولات در ابتدای صف ایستاده اند و با استفاده از کدهای ارزان و معاف از مالیات، به سودهای سرشاری دست پیدا خواهند کرد.
اما گروه دوم، پتروشیمی ها هستند که به این شکل با فروش نقدی، حجم زیادی از محصولات خود را با کمترین دردسر آن هم به خریداران خاص عرضه خواهند کرد.
گروه سوم منتفعین از این خوان نعمت، بورسی ها هستند که در امتداد این خرید و فروش، کارمزد بیشتری کسب می کنند.
افزایش فروش و تلاش برای این مهم بدون تردید راهکار درستی است اما آنچه برای حفظ تعادل نسبی بازار مهم تر به نظر می رسد، اقدامات مسئولانه برای پیشگیری از هر نوع سوءاستفاده احتمالی است. حالا سوال مهم تر این است که آیا بازیگران بازار از خلأهایی که با این تصمیمات برای فرصت طلبان ایجاد می شود، بی خبرند؟
نگرانی همیشگی تولیدکنندگان صنعت پلاستیک که حالا تأمین مواد اولیه جزو دغدغه های همیشگی های آنهاست، انحصاری شدن گریدها، خرید کلان مواد اولیه توسط سرمایه دارن و واسطه ها و افزایش قیمت هاست.
لذا انتظار بازیگران اصلی صنعت پلاستیک از بورس کالای ایران، هم سو کردن منافع صنایع بالادستی با منافع تولیدکنندگان و فعالان واقعی صنعت پلاستیک است.
