درحاشیه سیزدهمین دوره نمایشگاه صنعت آب و فاضلاب ، گفتگویی داشتیم با مهندس فرهاد صدقیانی ، مدیرعامل پلی اتیلن سمنان و پیشکسوت صنعت لوله های پلی اتیلنی.
در خلال ین گفت و گوی نیم ساعته صحبت های گوناگونی مطرح شد ، از مشکلات عدم تامین مواد اولیه گرفته تاقرار دادهای دولتی و رقابت دراین صنعت و رضایت ایشان از عملکرد انجمن و رتبه بندی ها…
برخورد گرم و حوصله ایشان در این گفتگو مثال زدنی بود ، با هم این گفتگو را از نظر می گذرانیم.
*مهندس صدقیانی در آغاز صحبت های خود با اشاره به نیاز مبرم تولیدکنندگان به ثبات در امور و اختلال در این امر به واسطه پتروشیمی ها می گوید: در حال حاضر ایران هم مثل خیلی کشورهای جهان بزرگترین پروژههایشان، پروژههای تأمین آب است.بزرگترین پروژهها الان در مملکت ما درحال انجام است و قراردادهای بسیار کلان و مهمی دولت و بخش خصوصی با واحدهای تولیدی منعقد کرده است، همانطور که می دانید ، هر واحد تولیدی در کارش ثبات نیاز دارد ولی متأسفانه پتروشیمیهای ما این ثبات را از ما تولیدکنندهها گرفته اند و یک حباب نمیتواند زمان طولانی دوام بیاورد و من با همکاران که در این نمایشگاه صحبت میکنم، می بینم که اکثر قریب به اتفاق تعطیل هستند. پتروشیمیها بخش خصوصی هستندو حق دارند موادشان را نسبت به روز گران کنندوخب این اتفاق افتاده وافزایش قیمت هم داشته اند اماچرا عرضه نمیکنند؟ بخش خصوصی خوراکش در سطح جهانی گران شده ، پتروشیمی ها هم موادشان را گران کردند، عیبی ندارد ولی چرا عرضه نمیکنند، چرا تولید نمیکنند؟ چرا صنایع پایین دستی خود را نمیبینند؟ شاید بهتر باشد از وزیرصنعت ، معدن و تجارت این سوال را بپرسیم ، باید بپرسیم که چرا پتروشیمیها را به تامین مواد اولیه موظف نمیکنند؟ بر اساس اطلاعات واصله ،موجودی انبار هم دارند اما چرا عرضه نمیکنند من نمیدانم، آن هم در حالتی که فصل سرما نزدیک است، این پروژهها در اقصی نقاط کشور است و نیاز مبرم به لوله کشی و ایجاد طرحهای آبیاری تحت فشار است، همچنین واحدها با تمام توان امکان تولید نیاز کشورمان را دارا هستند ولی مواد اولیه وجود ندارد و تأمینش ازخارج با قیمت ارزی که وجود دارد و زمانی که برای رسیدن به ایران صرف می شود ، زمانی طولانی است و راهکار خوبی در این مقطع زمانی نیست ،از طرفی زمستان دارد میآید و در وسط بیابان ها چه کسی میخواهد اجرای طرحهای آبیاری تحت فشار راانجام دهد؟! هر ساعتی که میگذرد کار سخت تر، پیچیده تر و مشکل آفرین تر میشود.
البته که عواملی هم باعث شده که قیمت راگران کردندو به نظرمن عیبی هم ندارد، چیزی که ما تشنهاش هستیم ثبات است، ثبات در عرضه و ثبات در قیمت، نه مادام العمربلکه بدانیم دراین چهار پنج ماه پایان سال حدود قیمت این است و بتوانیم کار کنیم اینکه روزبروز بخواهد عوض بشود.
*مدیرعامل پلی اتیلن سمنان با اشاره به اهمیت موضوع می افزاید: من فکر نکنم درمملکت ما پروژه ای بزرگتر از تأمین آب کشاورزی با سیستم مدرن وجود داشته باشد، چراکه این در جهت صرفه جویی در مصرف آبو بهینه کردن مصرف آب در بخش کشاورزی است که هشتاد و پنج درصد آب کشور دراین بخش دارد به هدر میرود، با این اهمیتها، عرضه نامرتب مواد اولیه به هر دلیلی، به نظرمن کار خطایی است.
تمام قراردادهای ما با مواد PE100 است،درحالیکه PE80 عرضه میکنند و در پروژهها قابل استفاده نیست ، هیچ پروژه ای قراردادی نیست که با مواد PE80 کار کنند.
*وی در ادامه این گفتگو به مجبور بودن تولیدکننده در پذیرش قراردادهای دولتی که از نظر او ترکمانچای! هستد اشاره می کند و می گوید: واحدهای بزرگ نیازشان انعقاد قراردادهای بزرگ با دولت است، در قراردادهای یکطرفه و ترکمنچای دولتی! هیچ خطایی از طرف کارفرما قابل پیگیری نیست اماکوچکترین خطایی از طرف تأمین کننده موجب عذاب الهی می شود!!!
بنده بعنوان تولیدکننده مجبورم که این قراردادها را قبول کنم. چراکه که من باید بتوانم منافع صد و اندی از همکاران خود را تأمین کنم و اگر بخواهم دراین مناقصه شرکت نکنم و قراردادی نبندم چکار کنم ؟ در استان سمنان، قراردادهایش در حدود ده تا پانزده صفحه است و در آذربایجان شرقی که اخیراً ما برنده شدیم، شاید باورش برای شما سخت باشدکه بیش ازهزار و دویست صفحه را امضا و مهر کردیم و این نشان میدهد که هر استان روش و رویه خودش را دارد.
یک خاطره ای که دارم این است که آغاز قراردادی در سه چهار سال پیش با بسم الله الرحمن الرحیم شروع میشد و من به خودم اجازه ندادم که یک کاغذرا که رویش بسم الله الرحمن الرحیم ،نوشته امضا کنم وکارشناسش اعتراض کرد که چرا امضا نکردید و من در پاسخش گفتم که نمیدانستم وصف الهی را هم باید امضا کنم !!!
متاسفانه بنده به عنوان تولیدکننده مجبورم که این قراردادها را قبول کنم ، دراین شرایط اقتصادی ما متعهد هستیم به بانکها، ارگانها، دارایی و تأمین اجتماعی، پشتوانه ما بیش از صد نفر کارگر است و من چقدر میتوانم مقاومت کنم؟ من کارم تولید وگردش مالی است، فرض کنید من دو ماه مقاومت کردم، فکر میکنید ماه سوم باز هم بتوانم مقاومت کنم؟ ولی چه از طریق تولید کنندهها و چه از طرف انجمن، مخصوصاً آقای مهندس جمالیان، به کرات این شکایت ها به مدیران ارشد کشوری رسیده، چه در شرکت گاز، چه آب و فاضلاب و چه جهاد کشاورزی اینها باید یک فکری کنند. اینها باید یک قرارداد یکسان تدوین و ابلاغ کنند به ادارات که شما از این پیروی کنید.
*وی به یکی از بندهای تحمیلی این قراردادها اشاره می کند و ادامه می دهد: بیمه آتش سوزی در انبار اداره کل جهاد در استان ، یک کار جدید است که من باید آتش سوزی و اتفاقات غیر مترقبه را بیمه کنم !!!
سیاست یکسان و سازمان یافته نیست، شاید یک مدیر کل به نظرش رسیده که منطقه ناامن است ، مثلاً شخص شروری لب مرز است و بیاید آتش بزند یا بدزدد ،چراتولید کننده باید بیمهاش کند؟
خب من چاره دیگری دارم؟ موادم را چه جوری تأمین کنم، تعهدات مالیم را چکار کنم؟
مدیران کشوری باید دراین باره فکری کنند ، قرارداد یکسان در همه جا منعقد شود ،همانطور که آذربایجان با استان هرمزگان ما فرقی ندارد، خراسان ما با خوزستان ما فرقی ندارد، این قراردادها علی الاصول در سی و یک دو استان باید یکسان باشد
به مدیران کشوری بسیار اطلاع رسانی شده ، آنها باید بسم الله بگویند و اقدامی بکنند. این همه کارشناس خبره هستند در وزارت خانه ،بگویند یک قراردادی تنظیم کنید که شامل حال یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار کیلومتر مربع کشورمان بشود، به نظر من کار سختی نیست، من و شما برای اجاره دادن، خریدن ملک، خرید یا فروش اتومبیل یک مقررات و قوانین را رعایت میکنیم یک بیع نامه نوشته میشود بعد در دفترخانه این کار را میکنید پس بلد هستیم و در آینده هم بلد خواهیم بود، تدوین یک قرارداد یکسان فکر نکنم کار سختی باشد
*مدیرعامل پلی اتیلن سمنان در خصوص عدم تخصص شرکت های مشاور می گوید: منافع این قراردادها ممکن است در منافع برخی اثرگذار باشد، به قاطعیت نمیتوانم بگویم ولی این هم به نوعی بلای جانمان شده ، شرکتهای مشاور در قراردادها، متنهایی مینویسند به نوعی دست نیافتنی ،شرکتهای بازرسی بی تخصص هستندو شاید توجیه نشدند، شاید برای بازرسی آموزش ندیدند، توجیه نشدند ، البته همه اینگونه نیستند.
رقابت در صنعت لوله و اتصالات پلی اتیلن هم یکی از موضوعاتی است که در این گفتگو به سراغش می رویم ، وی در این باره خاطر نشان می سازد: تعداد شرکتهایی که دراین حوزه عالی کار می کنند بیش از انگشتهای دو دست است ، اگرچه تعدادشان زیاد نیست اما رقابتهای آن ها سالم است ، معمولاً شرکتهایی که ضعیف هستند ، فضای رقابت را ناسالم می کنند و به خصوص آن زیر پله ایها که هیچ هزینه ای ندارند ، شما می بینید که نه به کارگرشان غذا میدهند، نه لباس کار میدهند ،نه سرویس میدهند ،نه گاهاً اضافه کار میدهند، نه کنترل کیفتی دارند و هزینههایشان بسیار بسیار پایین است. یک نفر هست هم مدیرکارخانه است، هم رئیس کنترل کیفیت کارخانه، هم انبار دار است ، یعنی تمام کارهای کارخانه را یک نفر انجام میدهد!این شرکت با یک واحدی که یک واحد سازمان یافته است، هر بخش آن مسئولیتی دارد ، اکثر کارکنان تحصیلکرده هستند، متخصص هستند، شرکت سرمایه گذاری کرده رویشان، آموزش داده ،فرق میکند.
نمیخواهم بگویم با دستگاه درجه دو و سه نمیشود لوله خوب تولید کرد ،نمیخواهم این را بگویم، میشود لوله خوب تولید کرد، آن هم در شرایط خاص است، آن افراد هم میتوانند لوله خوب، قابل قبول و استانداردی تولید بکنند. ولی در تنگناها ،وقتی نمیتواند ساعتی یک تن به تولید برساند وساعتی صد کیلو میتواند تولید کند و درآمدش کم میشود، وقتی درآمدش کم شد به تعهداتش نمیتواند عمل کند، وقتی تعهداتش را نتواند عمل کند، ناخواسته به سمت و سوی رقابت ناسالم می رود وباید تخلف در کارش داشته باشدتاگذران زندگی کند .
یک کارخانه ای که روزانه پنجاه تن تولید میکند با یک کارخانه ای که روزی سه تن تولید میکند قابل قیاس نیست. می دانید چقدر شکایت هست ، منتها یک کدامش از شرکتهای معتبر نیستند و این تخلفات توسط همین شرکتهای ضعیف صورت میگیرد.
*مهندس فرهاد صدقیانی با ابراز رضایت از روند رتبه بندی ها می گوید : رتبه بندی ها را بسیار خوب و به جا ارزیابی می کنم ، بالاخره هر واحد تولیدی یک اصولی راباید رعایت بکند، یک امکاناتی باید ایجاد بکند وقتی یک کارخانه ای اصول و این امکانات را ایجاد میکند و رعایت میکند به تبع محصول خوبی میآید بیرون.
آنکه ندارد نمیتواند این امتیازراکسب کندو بعد میآید خودش را قیاس میکند، که من هم دارم لوله تولید میکنم اما تفاوت از کجا تا به کجا؟!
یک متر از لوله کارخانه ممتاز رابدهید آزمایشگاه، یک متر از لوله ای که مورد اعتراض است بدهید آزمایشگاه، نتایج معلوم میشود که با هم اختلاف دارند. کار رتبه بندی کاری اصولی است، این به قدری اصولی است که وزارت نیرو هم دارد ، رتبه بندی را انجام میدهد، شرکت ملی گاز خیلی وقت است شروع کرده ودارد ارتقا میدهد.
*وی با اشاره به پیشرفت صنعت پلیمر، همبستگی را عامل پیشرفت هرچه بیشتر این صنعت می داند و اینچنین ادامه می دهد : تا چند دهه پیش بزرگترین صنایع در سطح دنیا میگفتند کارخانجات فولاد تجارت خیلی سنگین و سرمایه گذار و نساجی هم همینطور،صنعت پلیمر ما هم تا آن حد رشد کرده، صنعتی است قابل رقابت ،چه تجارت مواد اولیه چه محصولات پلیمری، من فکر میکنم الان اتومبیلی نیست که درصد بالایی از آن قطعات پلیمری به کار نرفته باشد یا هواپیما ها همینطور،من فکر کنم تا پنج سال دیگر کلاهک موشک هم مواد پلیمری باشد، اینقدر این صنعت در حال پیشرفت است و اثرگذار در زندگی است.
با دوستان نشسته بودیم یک نفر مطرح کرد گفت فکر کن اگر پلاستیک امروز نبود زندگی ما چه شکلی بود ؟واقعیت است این خیلی جای پیشرفت دارد و امکاناتش را در کشور داریم و متخصصین آن را نیز داریم و یک یاعلی میخواهد که همه مان دست به دست هم بدهیم در همه رشتهها این صنعت را ارتقا بدهیم و ارتقا که دادیم در جهت مثبت و صحیح و درست عمل کردن آن را پیش ببریم ، تا دیروز درهای کشورمان بسته بود امروز روز الحمد الله درهای کشور باز است، میتوانیم برویم مدرنترین تکنولوژی را وارد کشور بکنیم که مورد نیازکشور است.
*مدیر عامل پلی اتیلن سمنان در پایان ، صحبت های خودرا با ابراز رضایت از عملکرد مسئولان انجمن به پایان می برد و می گوید : من این افتخار را داشتم که یک دوره درهیأت مدیره انجمن بودم ، اعضای هیأت مدیره ، مخصوصاً آقای جمالیان رئیس هیأت مدیره بسیار دلسوزانه کار میکنند، بسیار طرحهای خوبی را به اجرا گذاشتند تصمیمات بسیارخوبی گرفته شده، آن هم لازمهاش انسجام بیشتر اعضا است، به جای اینکه ایراد و انتقاد بکنیم دست کمک به طرفشان دراز کنیم، از پیشنهادات کارساز موجب ارتقای انجمن می شود حمایت کنیم، مطمئناً اگر اعضای انجمنها هم سو و هم جهت با مدیران آن انجمن بشوند هر روزمان بهتر از روز قبل خواهد شد.
من از عملکرد انجمن بسیار راضی هستم ، هر پروژه و هر دیدگاهی که تا به حال داشتند را من باتمام توان خودم آن را پیش رفتم، پیشنهادی نبوده که کارآمد نباشد، کارساز نباشد، پیشنهادات خیلی سازنده بوده و من هم پیروی کردم و اگر نظری داشتم نظر خودم را پیشنهاد کردم ، مطمئناً آنها در جلسات مطرح میکنندو اگر کارآمد باشد اجرا میکنند.