- با توجه به پیش بینی های صورت گرفته در خصوص بهبود روابط بین الملل و کاهش احتمالی تحریم ها وضعیت تولید را در آینده نزدیک چگونه پیش بینی می کنید؟
- اگر بخواهید برآوردی از وضعیت تولید درسال آینده را داشته باشیم ابتدا لازم است به آمارهای بانک جهانی و پیش بینی های صورت گرفته در خصوص اقتصاد ایران توجه کنیم، پیش بینی بانک جهانی از اقتصاد ایران در سال 2021 خروج از رکود و رشدی حدود 2 درصدی خواهد بود . لذا میتوان نتیجه گیری کرد رشد 2 درصد با توجه به رشد منفی سال جاری که حدوداً 5 درصد بوده رشد حدود 7 درصدی را تجربه خواهد کرد که بیانگر بهبود نسبی فضای کسب و کار و تولید خواهد بود و چنانچه منابع ارزی دولت به دلیل گشایش در دیپلماسی تحقق یابد متعاقباً بودجه های عمرانی نیز تأثیر مثبت خواهد گذاشت و می توان تصویر مثبت تری را متصور شد
- آیا به زودی می توان به بهبود وضعیت بازارهای صادراتی محصولات صنایع پایین دستی امیدوار بود؟
- برای گشایش در بازار های صادراتی لازم است مشکلات فعلی صادرات که متأثر از تحریم ها بوده مرتفع شود و این مستلزم رفع تدریجی و یا یکباره تحریم ها است که بستگی به نتایج و روند مذاکرات خواهد داشت ، علی ایحال تثبیت قیمت ارز برای یک دوره چند ماهه میتواند به رشد صادرات کمک کند لذا نمیتوان تناسبی که در رونق در بخش تولیدات داخلی بوجود می آید را برای صادرات غیر نفتی متصور شد.
- اساساً با توجه به تجربه تحریم پتروشیمی ها و تمرکز این بخش بر بازار داخلی ، انتظار شما از پتروشیمی ها در دوران پساتحریم چیست ؟
- خوب ظرفیت صنایع تکمیلی مشخص است و در حال حاضر کاهش چشمگیر معاملات در حوزه محصولات پتروشیمی اتفاق افتاده است. اصولاً پتروشیمی ها در هر زمانی که امکان صادرات داشته باشند اقدام میکنند و خیلی موضوع نیاز داخلی در اولویت نیست مگر اینکه رقابت های بالا بتواند جذابیت ایجاد کند، لذا در خصوص گرید هایی همچون پلی اتیلن که ظرفیت بسیار بالایی در صنایع بالادستی وجود دارد گشایش های پسا تحریم نگران کننده نخواهد بود و صنایع پایین دست میتوانند به راحتی نیاز خود را تأمین نمایند.ساز و کار قیمت گذاری پایه مواد فاقد هرگونه حمایت و مشوق برای صنایع پایین دست بوده و پتروشیمی ها با قیمت های رقابتی در سایر بازار های صادراتی محصولاتشان را در بورس عرضه میکنند.
- در شرایط فعلی اولا بعلت انتظار بازار از کاهش قیمت مواد اولیه و طبعا صبر مصرف کننده ها برای تحقق این اتفاق ، شاهد رکودی قابل لمس در بخش خرید بسیار از خریداران لوله های پلی اتیلنی هستیم در صورتیکه این کاهش در قیمت پایه مواد اولیه ارائه شده در بورس با دلایل مختلف از جمله فرمول قیمت گذاری، قیمت دلار نیمایی و …. محقق نگشته است . ادامه این روند قیمت گذاری و نقد فروشی پتروشیمی ها برای مواد اولیه را چقدر هم راستا با واقعیت های بازار در بخش صنایع تکمیلی می دانید و چه پیشنهادی برای نزدیکی استراتژی فروش صنایع بالادستی با واقعیت های بازار صنایع تکمیلی دارید ؟
- رکود فعلی و کاهش چشمگیر خرید در پلی اتیلن پایپ گرید لزوماً بدلیل انتظار کاهشی نیست این پارامتر تأثیر اندکی دارد ، دلیل اصلی آن اشباع خرید و عدم تقاضای محصول نهایی بوده، در روزهایی که روند افزایش قیمت ها بصورت روزانه و هفتگی قابل پیش بینی بود، اشتیاق به خرید مازاد بر نیاز اتفاق افتاد و الان وقتی مشاهده می شود در بازار آزاد پیشنهاد قیمت مواد اولیه بعضاً کمتر از قیمت های فعلی در بورس است نشانگر اشباع بازار است، در این شرایط پتروشیمی ها می توانند برای کمک به خروج از رکود با ارائه مشوق هایی همچون LCهای بلند مدت 6 ماهه و تخفیف ، خریداران را تحریک نمایند که موجودی پایان سال انبار های خود را تکمیل نمایند.
- به نظر شما در دوران پسا تحریم آن سیاست هایی که در حوزه بخش خصوصی قابل بازنگری است ، چیست؟
- سوال جامعی مطرح فرمودید ، بزرگترین کمکی که دولت می تواند بکند ایجاد گشایش پایدار در فضای سیاسی و دیپلماسی است که منجر به ایجاد امنیت لازم در سرمایه گذاری با محوریت صادرات خواهد شد، ثبات نسبی قیمت ارز باید در اولویت باشد تا صنایع پایین دست و بخش خصوصی بتواند برنامه ریزی های میان مدت و بلند مدت داشته باشند، تأمین نظر بخش خصوصی و تشکل های تخصصی در حوزه های مختلف در برنامه های استراتژیک و راهبردی میتواند بخش خصوصی و تولید را در مسیر درستی قرار دهد که سالهاست از آن دور است .