انجمن صنفی تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن

Iranian Association of PE Pipe & Fitting Producers

بیم و امیدهای تولیدکنندگان صنایع تکمیلی در ۱۴۰۰

پس از خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های غیرقانونی و یکطرفه بر علیه ایران که در صدر همه آن ها تحریم نفتی ایران رقم خورد ، با سقوط آزاد ارزش پول ملی و افزایش نرخ ارز و از طرفی تنش های سیاسی بین ایران و آمریکا و هیجانات غیرقابل پیش بینی باعث شد تا روز به روز شرایط اقتصادی کشور وخیم تر شود و در پی این بحران اقتصادی که بخش عمده آن ناشی از افزایش بی سابقه نرخ ارز بود ، بخشی خصوصی و صنعتی دراین بین فشارهای زیادی را متحمل گردید و با کاهش چشمگیر صادرات و واردات و همچنین عدم نقدینگی ، بسیاری از واحدهای تولیدی با اعلام ورشکستگی و یا حداقل با تعدیل نیرو ها و فعالیتی حداقلی از ادامه کار در این شرایط بازماندند. اما با انتخابات اخیر آمریکا و سیگنال های مثبتی که در خصوص بازگشت این کشور به برجام توسط جامعه دریافت گردید تا حدودی از بار روانی حاکم بر بازار کاسته شد و این موضوع در بخش خصوصی که پرچمدار تولید ناخالص ملی است ،بارقه های امید را زنده کرد. با فرض بر اینکه حتی تحرکات برخی در داخل و اما و اگرهایی که از طرف مقابل شنیده می شود منجر به احیای برجام نگردد بازهم بهبود شرایط اقتصادی به دور از ذهن نیست . شرایطی که می توان آن را پایان یک جنگ تمام عیار اقتصادی تلقی کرد. با موضوع بررسی بیم و امیدهای تولیدکنندگان صنایع تکمیلی در ۱۴۰۰ با اعضای هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن گفتگویی داشتیم که در ادامه ، مصاحبه مهندس مسعود مهدوی عضو هیأت مدیره و رییس کمیته بازرگانی انجمن را از نظر می گذرانید.

با توجه به پیش­ بینی ­های صورت گرفته در خصوص بهبود روابط بین ­الملل و کاهش احتمالی تحریم ­ها وضعیت تولید را در آینده نزدیک چگونه پیش­ بینی می­ کنید؟

بدون شک در صورت کاهش تحریم­ها و افرایش ارتباطات بین­ المللی و تسهیل در صادرات و واردات و جابجایی پول و کالا شاهد افزایش تولید و نهایتا رونق اقتصادی در همه زمینه­ ها خواهیم بود که این مهم فقط در سایه همدلی تمام ارکان نظام و همکاری سازمانهای دولتی و غیردولتی وابسته به صنعت با مجموعه تولید کشور خواهد بود.

 

آیا به زودی می­توان به بهبود وضعیت بازار­های صادراتی محصولات صنایع پایین دستی امیدوار بود؟

همه انسانها به امید زنده هستند ولیکن در شرایط فعلی و با توجه به انباشته شدن تدریجی تحریم­های  همه­جانبه طی سالیان متمادی، قطعا امید به گشایش و بهبود وضعیت بازارهای صادراتی در آینده نزدیک متصور نیست ضمن اینکه اپیدمی بیماری کرونا سبب ایجاد مشکلات فراوان گردیده که رفع این موانع و مشکلات نیاز به زمان دارد.

اساسا با توجه به تجربه تحریم پتروشیمی­ ها و تمرکز این بخش بر بازار داخلی، انتظار شما از پتروشیمی­ ها در دوران پساتحریم چیست؟

همواره انتظار از پتروشیمی­ ها، تامین مواد اولیه داخلی و عرضه کافی آن با کیفیت قابل رقابت با محصولات خارجی می­باشد. در سالیان گذشته و در مقاطع مختلف شاهد کمبود مواد اولیه پتروشیمی­ ها و سهمیه ­بندی شدن و افزایش شدید قیمت آن بوده ­ایم که نتیجه عملکرد نامطلوب در برنامه ­ریزی جهت عرضه منظم و البته مشکلات مربوط به تحریم و … بوده است.

از دید تولید­کننده، فروش محصولات پتروشیمی عملا نوعی خام ­فروشی است که باید با آن برخورد گردد. البته در صورت برنامه ­ریزی دقیق و سیستمی جهت تامین بازار داخلی و وجود مازاد ظرفیت صادرات بلامانع است.

 

در شرایط فعلی اولا به علت انتظار از کاهش قیمت مواد اولیه و طبعا صبر مصرف­کننده­ها برای تحقق این اتفاق، شاهد رکودی قابل لمس در بخش خرید بسیار از خریداران لوله­ های پلی­ اتیلنی هستیم در صورتی که این کاهش در قیمت پایه مواد اولیه ارائه شده در بورس با دلایل مختلف از جمله فرمول قیمت­گذاری، قیمت دلار نیمایی و … محقق نگشته است. ادامه این روند قیمت­گذاری و نقد­فروشی پتروشیمی­ ها برای مواد اولیه را چقدر هم­ راستا با واقعیت­های بازار در بخش صنایع تکمیلی می­دانید و چه پیشنهادی برای نزدیکی استراتژی فروش صنایع بالادستی با واقعیت ­های بازار صنایع تکمیلی دارید؟

در واقعیت بازار عملا این اتفاق افتاده و به علت انتظار به کاهش قیمت­ها، شاهد رکود سنگینی هستیم که البته با توجه به وضعیت دولت و شرایط کشور و وضعیت تحریم­ها و … کاهش محسوس دلار نیمایی اتفاق نخواهد افتاد. بنابراین کاهش چشمگیری در قیمت مواد اولیه هم نخواهیم داشت.

ولی نکته این است که در برهه ­ای از زمان پتروشیمی­ ها با برنامه­ ریزی قبلی نسبت به کاهش عرضه خود اقدام می­کردند و مواد اولیه با رقابت شدید و قیمت بالا (بعضا تا 60 درصد) در بورس کالا به تولید­کننده فروخته می شد. در حال حاضر هم که رکود به بازار سایه افکنده و بیشتر گریدهای مواد اولیه پتروشیمی­ ها خریداری ندارد و اکثرا در مچینگ­ ها معامله می شود، انتظار می­رود با ایجاد ساز و کار مناسب نسبت به فروش آن با قیمت کمتر از قیمت پایه و حتی به همان نسبتی که در زمان اوج رقابت فروخته می­شد، کاهش یابد. متاسفانه سیاست دولت در طی تمامی این سالها حمایت بی­ چون و چرا از صنایع بالادستی بوده و عملا حمایتی از صنایع پایین­ دستی به صورت سیستمی و ادامه­ دار صورت نگرفته است مگر به صورت بسیار محدود که با وضع قوانین خلق­ الساعه و بدون پشتوانه که با توجه به کارشناسی نبودن آن عملا کمکی به بدنه تولید کشور نکرده است.

به عنوان مثال در همان زمان اوج رقابت­های محصولات پتروشیمی اگر قانونی وضع می­شد که مازاد پول حاصل از رقابت محصولات پتروشیمی از قیمت پایه در صندوقی ذخیره گردیده و نهایتا در بخش تولید و صنایع پایین­ دستی کمک حال تولیدکنندگان باشد، هرگز شاهد بی­ قانونی و فرصت­ طلبی پتروشیمی­ ها در کاهش عرضه ­ها و به تبع آن فروش با قیمت­های نجومی نبودیم.

 

به نظر شما در دوران پساتحریم آن سیاست ­هایی که در حوزه بخش خصوصی قابل بازنگری است، چیست؟

در هر حال مجموعه اقتصادی تولید کشور نیازمند وضع قوانین لازم ­الاجرا و کارشناسی شده جهت برون­ رفت از رکود تورمی، افزایش تولید و رونق اقتصادی می­باشد. اکثر قوانین دست و پاگیر که با بروکراسی­ های پیچیده در بدنه دولت سبب کندی فرآیند تولید گردیده، باید بازنگری گردد. اکثر قوانین در حوزه بانکی، دارایی، مالیات، تامین اجتماعی که خواسته یا ناخواسته روبه­ روی تولید و صنعت کشور قرار گرفته باید با یک نگاه حمایتی کارشناسی شده اصلاح گردیده و در راستای اهداف تولید کشور قرار گیرد که البته نیازمند یک عزم ملی و وحدت سایسی تمام ارکان نظام جمهوری اسلامی می­باشد. قطعا در چنین فضایی است که تولید رونق گرفته و تمامی مشکلات کشور اعم از مشکلات اقتصادی، تحریم، بیکاری و … به واسطه آن از بین می­رود.

 

 

نظر دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

واتس آپ
تلگرام
لینکداین
ایمیل

موضوعات مرتبط

عضویت در انجمن

کلیه فعالین در عرصه صنعت پلاستیک وپلیمر با داشتن شرایط زیر می توانند به عضویت انجمن در آیند دسترسی به فرم عضویت از طریق لینک زیر امکان پذیر است

اشتراک در خبرنامه انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن

پست الکترونیک خود را وارد نمایید و روی ارسال کلیک نمایید .

ثبت نام در وب سایت